آبان ماه سال ۱۴۰۰ رستم قاسمی‌با اشاره به اینکه بنا داریم در نهضت ملی مسکن از تجربه خوب مسکن مهر استفاده کنیم، گفت: حدود ۲۰۰ هزار واحد مسکن مهر باقیمانده که اتمام آنها در دستور کار قرار دارد. وی در مرداد ماه سال جاری نیز با بیان اینکه ۶۵ هزار واحد مسکونی مهر به دلیل عدم تامین خدمات زیربنایی و روبنایی تحویل نشده است، گفت: تا پایان سال جاری تمامی‌واحدهای مسکن مهر نیمه‌ تمام و در دست اجرا تکمیل و پیگیری‌‌های لازم جهت تامین خدمات زیربنایی و روبنایی واحدهای تکمیل‌شده و فاقد خدمات نیز صورت می‌پذیرد. این در حالی است که ۶ ماه تا پایان سال باقی مانده است و نه تنها تکلیف پروژه‌های نیمه تمام مشخص نیست بلکه تکلیف ساختمان‌های نیمه کاره و غیرقابل سکونتی که به مردم تحویل داده اند نیز روشن نشده است. البته این وعده و وعیدها فقط شامل دولت سیزدهم نمی‌شود. قول اتمام طرح مسکن مهر در سال ۹۹ توسط وزیر سابق راه و شهرسازی داده شد. تیر ماه سال ۹۹ محمد اسلامی‌اعلام کرد که به جز تعدادی از واحدهای پردیس و آن دسته از واحدهای دارای مشکلات حقوقی، پرونده مسکن مهر در سال جاری بسته می‌شود و به دولت سیزدهم انتقال داده نمی‌شود. اما برخلاف وعده وزیر نه تنها طرح مسکن مهر به دولت سیزدهم منتقل شد، بلکه تا به امروز شواهد نشان می‌دهد هنوز بسیاری از متقاضیان مسکن مهر که اقساط خود را نیز پرداخت کرده اند واحد خود را تحویل نگرفته اند. 
برخی از ساکنین پروژه‌های مسکن مهر که پس از سال‌ها موفق به تحویل واحدهای خود شده اند می‌گویند: ما با مشکلات فراوانی مواجه هستیم. حتی یک بانک و یا یک دستگاه عابربانک وجود ندارد. اگر مریض شویم یک درمانگاه نیست. هیچ فضای سبزی وجود ندارد که کودکان‌مان آنجا بازی کنند. حتی یک داروخانه نیست که از آنجا دارو یا کالای ضروری خود را خریداری کنیم. یک کلانتری نیست که بتوانیم در موقع لزوم از آنها کمک بگیریم و از جان و مال خود دفاع کنیم. وسایل حمل و نقل عمومی‌وجود ندارد. کیفیت آب خوب نیست. گاز و برق نداریم. خط تلفن ثابت نداریم و موبایل هم آنتن نمی‌دهد. اگر بخواهیم با اورژانس یا ۱۱۰ تماس بگیریم با مشکلات زیادی مواجه هستیم. ساکنین مسکن مهر معتقدند به کلی ارتباطشان با بیرون قطع است و بدون امکانات با واحدهای خام و نیمه کاره مسکن مهر رها شده اند. یکی از ساکنین مسکن مهر گفت: اغلب ساکنین اینجا واحدهای خود را خام تحویل گرفته اند و داخل خانه جز دیوار هیچ امکاناتی ندارد. وی افزود: وقتی واحد خود را تحویل گرفتم حتی کلید و پریز برق نداشت. شیرآلات نصب نشده بود. درها دستگیره و قفل نداشت. در توافقی که با مسکن مهر داشتیم جزو توافقات ما ۵ برگ بود که تمام این وسایل در آن قید شده بود و بابت آن هزینه پرداخت کردیم، اما هیچکدام نبود. حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان فقط هزینه کردیم تا قابل سکونت شود. وی ادامه داد: حتی یک بولدوزر نمی‌آورند که خاک‌های اطراف ساختمان را صاف کنند. پارکینگ‌ها قابل استفاده نیست. آسانسور را نیمه کاره رها کردند و کسی پاسخگو نیست. شرکت‌ها هم جمع کردند و رفته‌اند. ما را در بیابان رها کردند، زندگی کردن اینجا بسیار سخت است. فقط آجرها را در بیابان بالا بردند و رفتند. می‌گویند هزینه آسانسور و دیگر مشکلات پای خودتان است. یک ساکن دیگر مسکن مهر گفت: نزدیک به ۵ ماه است که واحد را تحویل گرفتم و وقتی وارد شدم حتی سیم کشی برق نداشت. کنتور برق، آیفون، شیرآلات، روشویی، ظرفشویی، کابینت، کمد دیواری، قفل، پریز، دستگیره و...را خودم هزینه کردم. حدود ۱۵۰ میلیون تومان هزینه کردم. با این حال بعد از ۵ ماه هنوز قابل سکونت نیست. گاز نداریم و با گاز پیک نیکی غذا درست می‌کنیم و آب را گرم می‌کنیم حمام می‌کنیم. وی ادامه داد: پارکینگ پر از چاله است. ساختمان برق کشی ندارد. شیشه‌ها باز است و چند روز پیش فیوزهای برق را دزدیدند. یک کلانتری و نگهبان وجود ندارد. به ما می‌گویند فیلم نگیرید و ارسال نکنید. یعنی از چیزی که خود ساخته اند خجالت می‌کشند و طاقت دیدن آن را ندارند، ولی این را نمی‌فهمند که ما در همان ساختمان‌هایی که طاقت دیدن آن را ندارند داریم زندگی می‌کنیم. آسانسور نداریم. آب بی کیفیت است و همیشه بوی نامطبوع از بیرون به مشام می‌رسد. به نظر می‌رسد شب‌ها زباله‌ها را می‌سوزانند زیرا حتی یک سطل زباله در نزدیکی ما نیست. این ساکن مسکن مهر درخصوص وام پرداختی گفت: وام ۴۰ میلیون تومانی را ۱۰ سال گذشته به سازنده داده اند و الان به ما می‌گویند باید ۸۰ میلیون تومان با قسط ماهانه ۷۰۰ هزار تومان بپردازیم. حق شکایت را از ما گرفته اند. وام مسکن مهر اول ۸ میلیون تومان بود، بعد شد ۱۲ میلیون تومان و بعد ۳۰ و حالا ما باید حدود ۸۰ میلیون تومان پرداخت کنیم. این در حالی است که زمزمه افزایش اقساط نیز شنیده می‌شود. این ساکن مسکن مهر در آخر گفت: پس از ۱۴ سال و پرداخت بیش از ۲۰ قسط خانه را تحویل گرفته ام و وقتی از نبود امکانات و مشکلات دیگر به شرکت عمران شکایت می‌کنی پاسخگو نیستند و به بهانه‌های مختلف دوباره طلب وجه می‌کنند. کودکان مان در تپه‌های خاکی بازی می‌کنند. امنیت نداریم و دزدی‌های پیاپی از بلوک‌ها صورت می‌گیرد. فقط یک سقف بالای سر برای زنده ماندن ساخته اند و ما را بدون هیچ امکاناتی در محرومیت رها کرده اند.