اگر در قدیم گفته میشد در آینده جنگ قدرتها بر سر آب در جهان خواهد بود، حالا این جنگ به استانهای ایران كشیده شده است و مردم اصفهان، چهار محال و بختیاری،یزد و البته خوزستان را درگیر خود كرده است. اعتراضات مردم در اصفهان به كمبود آب برای كشاورزی كه سختتر شدن شرایط كشاورزی و معیشت مردم را به دنبال داشته است، حالا به هفته شوم رسیده است و اعتراضات علیرغم اخبار شبكههای صدا و سیما، به خشونت كشیده شده است. آتش زدن چادر كشاورزان متحصن در بستر خشك زایندهرود، سرآغاز این خشونت بوده و آنچه روز گذشته در شبكههای اجتماعی دست به دست میشد خشونتی عریانتر بود كه بر علیه معترضان به كمآبی و سوءمدیریت آب دست به تجمع زدهاند و با وعده و وعیدهای مقامات هم حاضر نشدهاند به خانههایشان بازگردند. خشم مردم تا حدی بود كه لولههای انتقال آب به یزد را شكستند و یزدیها را هم شریك بحران بیآبی كردند. از آن سو مردم چهارمحال و بختیاری با تجمعهای چند روزه از مسئولان خواستند برای سرپوش گذاشتن بر مشكلات ساختاری آب، با انتقال آب از استان چهارمحال و بختیاری مشكلات این حوزه را بیشتر نكنند.اصفهانیها میگویند حقابه زاینده رود باید به این رود برگردد تا اصفهان زنده شود؛ اهالی شهرکرد هم معترضند که چرا آبی که از رودهای شهر و استان آنها سرچشمه میگیرد، باید به شهرها و استانهای دیگری انتقال داده شود. اما احتمالاً کمتر گفته میشود که آب رود کارون هم در مقاطعی به اصفهان انتقال داده میشده و یا اینکه همین حالا، دهها طرح انتقال آب دیگر هم روی میز است. جای خالی طرح آمایش سرزمین، بارگذاری عجیب روی زایندهرود، نبود الگوی کشت و کشاورزی بیقائده، آگاهی پایین برخی از مردم از وضعیت فعلی طرحهای آبی و جایگزین شدن نگاه قبیلهای به آب به جای نگاه ملی، ۵ چالش مهم بوده که کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند.درخصوص اینکه چرا استانهای فلاتمرکزی ایران دچار مشکلات ناشی از کمآبی شدهاند به طوری که در میانه سال جاری، تعداد قابل توجهی از مردم در دو استان اصفهان و چهارمحالوبختیاری خواسته بهحق خود را در دسترسی به آب پایدار در تجمعاتی مسالمتآمیز به گوش مسئولان رساندند، اما آنچه مسلم است، بحث سوءمدیریت است.