اعضای شورای شهر اهواز سختی مردم اهواز را می‌بینند اما دهان شان بسته است زیرا وضعیت امروز شهر اهواز دستپخت لجاجت خودشان است. شورا نشینان رویشان نیست بگویند چه فکر می‌کردند چه شد؛ زیرا آنها خواستند اهواز را مانند اصفهان زیبا کنند، اما اهواز امروز شباهت عجیبی به شهرهای جنگ زده سوریه دارد.

نیمی از فصل زمستان در اهواز می‌گذرد و مردم این به اصطلاح کلانشهر نگران بارش باران و آبگرفتگی خیابان‌ها و کوچه با وجود خیابان‌های کنده شده و گل و لای‌های ناشی از پروژه‌های شرکت آب و فاضلاب هستند، خلاصه بگوییم حال و روز اهواز بدتر از شهری جنگ زده نباشد، بهتر نیست. هر گوشه و کنار شهر را که می‌نگریم جای چنگال بیل میکانیکی‌های شهرداری و آبفا بر صورت خیابان‌های شهر خودنمایی می‌کند. مسبب وضع موجود تا حد زیادی سیستم شورای شهر و شهرداری است؛ علی الخصوص شورا نشینانی که به مردم وعده شهردار اصفهانی دادند تا شهر را زیر و رو کند و خدمات شهری اهواز را همچون اصفهان بی مثال کند، اکنون شهردار وارداتی از اصفهان نه تنها نتوانست تحول در حیطه مدیریت شهری انجام دهد بلکه از ساماندهی وضعیت ابتدایی‌ترین خدمات شهری که جمع آوری زباله‌هانیز است عاجز است، چه بماند به جمع آوری آبهای سطحی و آسفالت خیابان‌های شهر، امروز اهواز نه تنها اصفهان نشد بلکه خیابانهای شهر کمتر از شهرهای جنگ زده سوریه نیست؛ کندن خیابانها، مسدود شدن راه‌ها، تحمیل ترافیک طاقت فرسا به شهروندان، هدررفت سوخت وسایل نقلیه و زمان مردم یک طرف، تحمل وضع موجود با وجود شورای شهر خودخواه، مدیران شهرداری ناتوان و نمایندگان مصلحت اندیش شرایط زندگی در شهر اهواز را از هر زمان دیگری سخت تر کرده است.
اکنون وضعیت خدمات شهری دیگر کلانشهرها را با اهواز مقایسه کنید؛ کلانشهری همچون مشهد با آن سطح از خدمات و امکانات شهری جهت رفاه حال شهروندان، امروز شورای شهرشان جهت کم کاری‌های موجود، خواهان استیضاح شهردار مشهد شده اند، اصلا چرا جای دور برویم همان کلانشهری که شهردار را از آنجا برای اهواز غنیمت آورده اند را در نظر بگیرید اگر فقط چند منطقه از اصفهان به حال و روزی که امروز تمام شهر اهواز به آن دچار شده است، دچار شده بود شهروندان اصفهانی نه، شورای شهر اصفهان اجازه نمی‌دادند، شهردار یک هفته بر مسند ریاست شهرداری اصفهان تکیه بزند. اما در اهواز داستان متفاوت است؛ اعضای شورای شهر اهواز سختی مردم اهواز را می‌بینند اما دهان شان بسته است زیرا وضعیت امروز شهر اهواز دستپخت لجاجت خودشان است. به عبارت بهتر به نظر می‌رسد برخی اعضای شورای شهر که در زمان شهرداران قبل حق الناس بودن کم کاری و گرفتاری درست کردن برای مردم اهواز یقه پاره می‌کردند و رگ گردن شان باد می‌کرد امروز روزه سکوت گرفته‌اند زیرا با این شرایط فعلی شهر، از وضعیت کوچه و خیابان‌هاگرفته تا وضعیت خدمات شهری و زباله‌های رها شده، پروژه‌های نیمه تمام مانده، هرعقل سلیمی‌به ناتوانی تیم شهردار اصفهانی اذعان خواهد کرد. از سویی دیگر به لطف مسئولین کم خرد این روزها، مردم اهواز نه تنها از حیث وجود بارش رحمت الهی فیض نمی‌برند بلکه از زمان آغاز بارش باران با ترس و دلهره خاصی در شهر تردد می‌کنند زیرا هر لحظه امکان بلیعدن خودروها و فرو رفتن در سطح کوچه و خیابان‌های شهر و گیر افتادن در گل و لای وجود دارد. به هر حال امروز مطالبه اهالی رسانه و مردم اهواز از شهرداری اهواز علاوه بر اتمام پروژه‌های شهری شفاف سازی بودجه حق آلایندگی و نحوه هزینه‌کرد آن نیز است؛ زیرا وضعیت شهر کوچکترین تغییری را قبل و بعد از این بودجه مشاهده نکرد.
در همین رابطه محمدجواد رضوی، رئیس کمیسیون تحقیق، نظارت و بازرسی شورای شهر اهواز با اشاره به گذشت بیش از یک سال از عمر شورای ششم و فعالیت شهردار اهواز اظهار کرد: امروز موکلین ما می‌پرسند وعده‌های قبل و بعد از انتخابات و مطرح شدن عبارت «اهواز متفاوت» که در صحبت‌های شهردار اهواز بر آن تاکید شده بود، به کجا رسیده است و تا کی باید برای تحقق درصدی از آن به انتظار بنشینند؟ وی افزود: زحماتی کشیده شده اما در حد انتظار و به گونه‌ای که رضایت شهروندان را فراهم کند، مشاهده نشده است. عضو شورای شهر اهواز گفت: در طول این مدت سعی بر این بود که صبر پیشه کنیم و در جلسات و گاهی در حضور مسئولان استان خوزستان به امید اینکه کاری انجام شود، تذکراتی داده شد. اکنون گمان می‌رود فرصت سرمایه‌گذاری برای مردمی‌که ولی‌نعمت ما هستند در آستانه غروب است بنابراین به ناچار نکاتی خدمت شهردار عرض می‌کنم. البته ایرادات صرفا بر عملکردها است و شخصیت افراد همیشه مورد احترام بوده و هست. رضوی بیان کرد: انتظار بود برنامه مشخصی تدوین شود تا بر اساس آن مسئولان، مدیران زیر مجموعه و شهروندان بدانند بعد از گذشت یک یا دو سال قرار است چه اتفاقی در شهر بیفتد؛ نه تنها چنین نشد بلکه بودجه سال ۱۴۰۱ که با صرف ساعت‌ها بررسی تصویب شد نیز عملا کنار گذاشته شد و مدیران، باری به هر جهت صبح را به شام می‌رسانند. وی افزود: حتی طرح‌ها و پروژه‌های تعریف شده ذیل حق آلایندگی اختصاص یافته به اهواز نیز جز در موارد معدودی، به فراموشی سپرده شد.