تورم سالانه فقیرترین دهک جامعه در خرداد ۱۴۰۱ بالغ بر ۴۲ درصد به ثبت رسیده است؛ این بالاترین نرخ تورم سالانه در میان تمامی‌دهک‌های هزینه‌ای است. این یعنی این سیاست حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی دولت هم نه تنها كمكی به اجرای عدالت نكرده است، بلكه تورم، كمر فقیرترین و محرومترین اقشار مردم را شكسته است. این در حالی است كه طبق وعده‌ها قرار بود یارانه اغنیا حذف شده و به یارانه فقرا افزوده شود! اما در عمل می‌بینیم كه دقیقا در جهت مخالف وعده‌ها گام برداشته شده است. در این میان، هنوز هم خبری از کالابرگ که قرار بود در میان مردم توزیع شود و آن همه برایش تبلیغات شد هم نشده است و به اعتقاد كارشناسان، حتی توزیع كالابرگ، بعید است كه جبران‌کننده تورم معیشتی دهک‌های فرودست باشد، چرا كه موج تورمی اردیبهشت که در خرداد تثبیت و نمایان شده، تنها محدود به اقلام خوراکی نبوده؛ حذف ارز ترجیحی خوراکی‌ها، تمام کالاها و خدمات مورد نیاز مردم را گران کرده است؛ نباید فراموش كرد که مردم علاوه بر خوراك، نیاز به سرپناهی برای زیستن دارند؛ نیاز به دارو برای درمان و آموزش و حمل و نقل دارند و نرخ تمام مولفه‌ها رشد چند ده درصدی یا حتی چند صد درصدی داشته؛ برای اینها قرار است چه فکری شود؟ اما در رابطه با وعده‌هایی كه برای بهبود شرایط توسط مقامات و دولتی‌ها داده می‌شود هم باید گفت با توجه به چشم‌اندازهای منفی از توافق هسته‌ای به نظر نمی‌رسد بتوان انتظار بهبود شرایط اقتصادی را داشت. برای نمونه در بازار ارز، از نظر فعالان با توجه به شکست مذاکرات هسته‌ای در دوحه، دلیلی برای افت قیمت دلار وجود ندارد و حتی احتمال رسیدن آن به سمت مرز‌های تاریخی وجود دارد. حالا تصور كنید با این شرایط معیشتی و تورم، احتمال افزایش انفجاری قیمت دلار، چه بر سر مردم و این اقتصاد نیمه‌جان خواهد آورد.