نتیجه آن نظرسنجی که در روزنامه ایران منتشر شد، چنین بود: «یافته‌های نظرسنجی‌های مراکز معتبر! داخلی، وضعیت کاملاً متفاوتی در زمینه رضایت عمومی یا شادی ایرانیان در زندگی ارائه می‌کند. برخلاف سیاه‌نمایی مؤسسه‌های خارجی، بررسی‌ها نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۱ میانگین نمره شادکامی ۶۴.۴۱ از ۱۰۰ بوده است. البته این گزارش بعد از آن منتشر شد که یک نظرسنجی از سوی «گروه استاسیس» در هفته آخر خرداد ماه سال ۱۴۰۱ انجام شد و میزان رضایت از عملکرد ابراهیم رئیسی را ۲۸ درصد اعلام کرده بود.انتشار این نظرسنجی از سوی این روزنامه، در حالی عنوان شده است که طبق گزارش‌های رسمی، نزدیک به ۵۰ درصد مردم به دلیل ناتوانی در پرداخت اجاره و هزینه‌ها به مناطق پایین‌تر رفته‌اند، سکه در کانال ۱۵ میلیون تومان و دلار با قیمت ۳۲ هزار تومان خرید و فروش می‌شود و بیش از ۷۰۰ کالا نیز گران شده است. اما اینکه چرا و برچه اساسی این نظرسنجی‌ها آنهم در شرایط بحرانی فعلی منتشر می‌شود، سئوالی است که باید پاسخ داده شود.
یك فعال سیاسی معتقد است که این قبیل مطالب سفارشی هستند و جز افزایش خشم عمومی، نفع دیگری ندارد. محمدجواد حق‌شناس  می‌گوید: اساسا نمی‌دانم با چه هدف و رویکردی فرضا شاهد هستیم مطالبی در روزنامه وابسته به دولت منتشر می‌شود که عملا هیچ ارتباطی با عملکرد دولت و البته ارتباطی هم با کنش اخلاقی ندارد و نه تنها کمک‌کننده نیست، بلکه در جهت عکس آن موضوع اثرگذاری می‌کند. کسانی که چنین مطالبی را می‌نویسند، جز اینکه به بی‌اعتباری آن رسانه دامن بزنند و مردم را عصبانی و رویگردان کند، هیچ دستاوردی ندارند.حق‌شناس می‌گوید: آنها تلاش دارند یک کار سفارشی را به نتیجه برسانند و مبلغی را برای این کار‌های سفارشی دریافت کنند بنابراین صرفا کل ماجرا این است که دل یک فردی را شاد کنند یا یک صفحه‌ای از روزنامه را پر کنند اما باید بدانند که نمی‌توان از این رفتار‌ها به راحتی عبور کرد.
وی با بیان اینکه این رسانه‌ها و دستوردهندگان تولید چنین مطالبی عملا خارج از فضای اجتماعی جامعه هستند، گفت: مجموعه دولت به طور کلی ذهنشان را محصور کرده‌اند تا جز آنچه که دوست دارند، نه ببینند و نه بشنوند و همان‌ها را هم برای عموم مردم تجویز کنند. تفکر دولت رئیسی فکر می‌کند ذائقه مردم را هم می‌توانند آنطور که می‌خواهند تنظیم و تغییر دهند و آنچه را که خودشان خوششان می‌آید را به خورد مردم دهند و آنچه که بدشان می‌آید هم به مردم تجویز نکنند و آن‌ها را دور از آن نگاه دارند. با این خیال خام فکر می‌کنند در حال انجام کار رسانه‌ای هستند و معتقدند با ضرب و زور می‌توانند مردم را به سمت آن چیزی که خودشان می‌پسندند، هدایت کنند.
حق‌شناس می‌گوید: اساسا رسانه، افکار عمومی و هدایت آن، چیزی نیست که آن‌ها تلقی دارند لذا به نظرم آنها که بسیار تازه‌کار هستند و فهمی از امر رسانه و افکار عمومی ندارند، به همین دلیل است که هر رفتاری که انجام می‌دهند و به جای اینکه در موقعیت‌های مختلف به بهبود شرایط کمک کنند، کارهایشان به ایجاد آشوب و تنش و عصبانیت مردم منجر می‌شود و پیش از هرچیزی هم دودش به چشم خودشان می‌رود.این فعال سیاسی با بیان اینکه این آمارسازی‌ها که رضایت عمده مردم را نشان می‌دهد نوعی جهالت را از سوی این افراد که چنین مسئولیت‌هایی دارند را نشان می‌دهد، گفت: دو سناریو بیشتر وجود ندارد، یا اینکه به فرموده فردی، باید مطلبی را تنظیم می‌کردند یا اینکه اساسا آگاهانه باید کاری می‌کردند که به عصبانیت مردم و بی‌اعتباری وضعیت موجود، منجر شود. از همین‌رو ممکن عامدانه و آگاهانه چوب حراج به اعتبار رسانه‌ای بزنند که اعتبار چندانی هم ندارد.