راهی که برای عزت‌الله ضرغامی چندان هموار نبود و هرچند توانست در این ساختمان به‌عنوان وزیر میراث فرهنگی صندلی‌ای را تصاحب کند؛ اما این چیزی نبود که انتظارش را می‌کشید و از همین‌جا به وزیر ناخلف رئیسی تبدیل شد و حواشی انتظارش را می‌کشد اسمش با صداوسیما پیوند خورده؛ کافی است نامی از عزت‌الله ضرغامی به میان بیاید تا ناخودآگاه ذهن به‌سمت ساختمان جام‌جم و مدیریت ده‌ساله او که همزمان با هشت سال سکانداری محمود احمدی‌نژاد بود، متمایل شود. البته ضرغامی این روزها به‌گونه‌ای در دنیای مجازی ظاهر شده که هر بار با مواضع او روبه‌رو می‌شویم از خودمان می‌پرسیم آیا ده سال تصدی او بر صداوسیما خواب‌زدگی ما بوده است؟!ضرغامی خرداد سال ۱۳۸۳ یعنی یک سال پیش از آنکه محمود احمدی‌نژاد روی کار بیاید، سکان ریاست صداوسیما را به‌عهده گرفت و تا ۱۷ آبان ۹۳ دوران پرحاشیه‌ای را در تاریخ ساختمان شیشه‌ای خیابان جام‌جم به یادگار گذاشت. البته «سرتیپ دوم ضرغامی» که از چایی‌خوردن با اصلاح‌طلبان عکس منتشر می‌کند و در فضای مجازی صحبت‌های روشنفکرانه به زبان می‌آورد در دوران ریاستش به هیچ‌کدام از این صحبت‌ها اعتقادی نداشت.
در همان دوران بود که تمدید ریاست‌جمهوری هم‌قطارش در دهمین انتخابات مهم‌تر از رعایت بی‌طرفی و اصل مردمی‌بودن صداوسیما داشت. برای همین در مناظرات انتخاباتی که از سال ۸۸ کلید خورد ۲۰ دقیقه وقت اضافه برای محمود احمدی‌نژاد لحاظ کرد و در همان مناظره‌ها وقتی کاندیدای هم‌فکرش انگشت اتهام را به‌سمت شخصیت‌هایی مانند هاشمی رفسنجانی، سیدمحمد خاتمی و علی‌اکبر ناطق نوری گرفت و مطالبی را مقابل چشمان میلیون‌ها بیننده به زبان آورد با لبخندی که «نه خانی آمده و نه خانی رفته است» از کنار موضوع رد شد و هیچ‌گاه فرصتی برای دفاع به آنها داده نشد که نشد. البته حواشی عزت‌الله ضرغامی درباره مدیریتش بر صداوسیما تنها به مناظره‌ها ختم نشد و عملکردش بارها و بارها نقد شد. از پشت میز ریاست که بلند شد انگار متوجه شد جامعه آن چیزی نیست که او سعی داشت از درون جعبه جادو به نمایش بگذارد و حالا با واقعیتی روبه‌رو شده بود که نشان می‌داد تفکرات و گفتارش در گذشته چندان خریداری ندارد. از سوی دیگر دوست نداشت بازنشستگی اعلام کند و گوشه‌نشین شود. برای همین چاره‌ای نبود جز آنکه پا جای پای رفیق قدیمی‌اش که برای رئیس‌جمهورشدن هوایش را داشت بگذارد و ردای «منتقد وضع» موجود و «روشنفکر جوان‌پسند» را به تن کند.حالا دیگر روزی چایش را در کنار «ابراهیم اصغرزاده»، فعال سیاسی اصلاح‌طلب شیرین می‌کرد و روز دیگر در کنار بهروز افخمی، کارگردان سینما و البته نماینده مجلس ششم بر سر میز صبحانه می‌نشست و عکس‌هایش را هم به مدد اینستاگرام در معرض دید می‌گذاشت.«در فوتبال، ورزشکاران نیمه‌لخت نیستند! حضور زنان در ورزشگاه حریم‌شکنی نیست. کبری و صغری هر دو مشکل دارند. به‌صورت زنان و خانواده‌هایی که تفریح مناسب ندارند پنجه نکشید! تهدید مدیران ورزش به برخورد قضایی هم شایسته نیست! آیا گناه و خلاف شرع در زندان‌ها، کمتر از ورزشگاه‌هاست؟!» وقتی با این جملات در توئیتر مواجه می‌شویم نقل‌کننده را فردی از محافل روشنفکری یا حداقل یک فعال حوزه زنان تصور می‌کنیم اما وقتی نام عزت‌الله ضرغامی را بالای توئیت می‌بینیم از تعجب انگشت به دهان می‌مانیم. همین جملات کافی است تا نشان دهد دایره چرخش رئیس اسبق صداوسیما تنها به کردار و گفتن «زنده‌باد مخالف من» ختم نمی‌شود و مواضع و گفتار هم با ضرغامی سال‌های گذشته زمین تا آسمان تفاوت دارد. برای همین هم یک‌بار به نقد فیلترینگ می‌رود و یک‌بار دیگر از حضور زنان در ورزشگاه دفاع می‌کند! گاهی هم دایره کلماتش به پلنگ‌های اینستاگرامی می‌رسد که فقط باید نگاهشان کرد، انگار او کت و شلوار تازه‌ای برای چهره شناخته‌شده‌اش دوخته و دنبال پروکردن آن در افکارِعمومی است. بهار ۱۴۰۰ و حضورش در ساختمان وزارت کشور به همه ثابت کرد که همه این چرخش‌ها و جملات روشنفکرانه مقدمه‌ای بود برای رسیدن به ریاست قوه مجریه؛ البته انتخابات ۱۴۰۰ اولین بار نبود که برای رئیس‌جمهور شدن پا به میدان گذاشت. او سال ۹۶ هم یک‌بار وارد گود شد تا اقبالش را برای سکانداری قوه مجریه بیازماید؛ ضرغامی مرداد ۱۴۰۰ با رأی اعتماد بهارستان‌نشینان، بر مسند وزارت میراث فرهنگی نشست؛ اما این سکانداری باعث نشد تا ضرغامی از راهی که آغاز کرده است عقب‌نشینی کند. او در ردای وزیر هم همان کلام روشنفکرانه را حفظ کرد و همچنان مخالف با بگیروببندهای حجاب است و وقتی تمام دولت مدافع برخوردهای گشت ارشاد هستند، یک‌تنه به وزیر مخالف تبدیل شد.در واقع ضرغامی تمایلی ندارد چهره ساخته‌وپرداخته شده به‌عنوان منتقد وضع موجود و تحول‌خواه را کنار بگذارد و همرنگ جماعت دولت سیزدهم شود. مشخص است که هنوز رؤیای رئیس‌جمهور شدن از سرش بیرون نرفته است و وقتی لب به انتقاد از شورای نگهبان باز می‌کند این گمانه بیشتر تقویت می‌شود.تلاش ضرغامی برای حفظ چهره متفاوت با دولت اصول‌گرای سیزدهم و موافق با تفکر امروز جامعه، کار را به جایی رسانده است که از سوی ابراهیم رئیسی مستحق دریافت کارت زرد شد.این تذکر نشان می‌دهد ضرغامی حتی به قیمت کنار گذاشته‌شدنش از دولت می‌خواهد این چهره تازه معرفی‌شده به جامعه را حفظ کند تا شاید بتواند سه سال دیگر با گذشت از سدّ شورای نگهبان، همای سعادت ریاست‌جمهوری را روی شانه‌های خود ببیند.