روایت تلخی است که درد و رنج و نداری داستان هر روزه ما شده است و سفره هایمان هر روز کوچکتر از روز قبل می شود، هر روز محصولی گران می شود و از قضا همان کالا از سوی دایه‌های مهربانتر از مادر، مضر اعلام می شود و محصولی جایگزین معرفی می شود!
در مستندهایی واقعی، متاسفانه شاهد دادن نان قسطی هم شدیم، مسئولان و دولتمردان اینها را دیدند اما بجای درمان این درد جانکاه، چند روز پیش رئیس اتحادیه نانوایان در خبری غیرمنتظره گفت: پیشنهاد افزایش ۷۰ درصدی نان را داده ایم و با موافقت استانداری تهران و مخالفت وزارت صمت، این پیشنهاد راهی هیئت دولت شده است، با در نظر گرفتن احتمال تصویب این افزایش، هر ایرانی می تواند با همین مبلغ یارانه ۸ عدد نان سنگک در هرماه خریداری کند.
در آخرین خبرها هم اعلام شد دولت قصد دارد آب و برق را برای محرومان مجانی کند.پرسشی که به ذهن می‌رسد این است که آیا تصمیم دولت در مجانی کردن آب و برق برای ۳۰ میلیون نفر و گران کردن نان به عنوان غذای اصلی محرومان در تناقض و پارادوکسی معنادار نیست؟ آیا برای نان هم جایگزینی ارزانتر در نظر دارد؟تورم بالا و افزایش دست‌کم ۵۰ تا ۶۰ درصدی قیمت مواد غذایی، به تغییر جدی در ساختار سفره مردم و حذف و کاهش مصرف برخی اقلام غذایی منجر شده است، به باور خودمان اگر قبول ندارید، کارشناسان می‌گویند "گرسنگی" و "فقر غذایی" سلامت مردم را تهدید می‌کند.چه بر سر سفره‌های ایرانی آمده است؟ دست‌های خالی کارگران چه بلایی سر زنبیل‌های خرید خانوارها آورده و خالی ماندن سفره‌ها تا چه حد سلامتی مردم را تهدید می‌کند؟ با مدیریت نادرست دولتمردان، مردم تا آنجا که توانسته‌اند از مصرف مواد غذایی خود کاسته‌اند ... براستی ما تا کجا باید پیش برویم، چه زجرکشی ناجوانمردانه ای!کاستن از اقلام ضروری سبد غذایی تا آنجا پیش رفته که همه آژیرهای خطر به صدا درآمده است. همه اقلام اولیه و ضروری در حال خارج شدن از سبد مصرف خانوارهاست، تداوم این روند می‌تواند زمینه‌سازِ بروز بیماری‌های متعدد میان مردم و به خطر افتادن سلامت جمعی شود، التماس تفکر؛ البته اگر حوصله دارید و بجایش دردی دیگر نزنید.به نظر دیگر چیزی نمانده تا از تیررس مسئولان دور مانده باشد و درگیر این‌گرانی های غیرمنطقی نشود، با افزایش قیمت مسکن، اجاره بها نیز افزایش پیدا می‌کند بنابراین موجب می‌شود مصرف کالا‌های مصرفی کاهش یابد و برخی اقلام مصرفی کنترل شود و به سمت اجاره بها انتقال پیدا کند البته در سایر اقلام مصرفی نیز با افزایش هزینه ملموس مواجهیم و همین موجب می‌شود تا قدرت خرید مردم کاهش پیدا کند، درد اینجاست که مسئولان دردهایمان را نمی بینند.