یك فعال سیاسی درباره وعده‌های برزمین مانده سیدابراهیم رئیسی گفت: فرایند وعده دادن در انتخابات لزوما برای اجرا کردن نیست بلکه برای رأی آوردن است. همه کسانی که در ۴۳ سال اخیر نامزد انتخابات شدند وعده‌هایی دادند که بعضی قابل تحقق بودند و بعضی قابل تحقق نبودند.محمد مهاجری افزود: بسیاری از وعده‌های آقای رئیسی به خاطر مشاوره‌های کارشناسانی بوده که در آن زمان به او مشورت می‌دادند، مثلا به او گفتند ساختن یک میلیون واحد مسکونی در سال یا ایجاد یک میلیون شغل در سال مشکل نیست. در واقع آنها روی کاغذ یکسری اطلاعات را برای آقای رئیسی نوشتند و او نیز آن مطالب را بیان کرد.این فعال مطبوعاتی اظهار کرد: آقای رئیسی یک مدیر قضایی بود، نه یک مدیر اجرایی یا اقتصادی بنابراین به افرادی اعتماد کرد که برخی از آنها لزوما آدم‌های بدی نبودند و واقعا فکر می‌کردند برخی از این وعده‌ها قابل تحقق است. البته وقتی بررسی کنیم متوجه می‌شویم آن افراد نیز سابقه مدیریت اجرایی نداشتند و حتی کارشناس اجرایی نبودند اما امروز عضوی از کابینه دولت هستند.وی با بیان اینکه خیلی از حرف‌های مشاوران آقای رئیسی اوتوپیایی بود، ادامه داد: آنها برای آقای رئیسی یک بهشتی را ترسیم کردند و آقای رئیسی نیز براساس حرف‌های آنها یکسری وعده‌هایی را در انتخابات ریاست‌جمهوری به مردم داد. آقای رئیسی باید از کارشناسان خبرتری جهت اخذ مشاوره استفاده می‌کرد تا بعد دچار چالش این وعده‌ها نشود.این تحلیلگر مسائل سیاسی یادآور شد: نکته دیگر آن است که آقای رئیسی در یک فرایند انتخاباتی شرکت کرده بود که قبل از آن گمان نمی کرد ردصلاحیت‌های گسترده اتفاق بیفتد. معتقدم ۵ رئیس‌جمهور بالقوه را پیش پای آقای رئیسی ذبح کردند تا آقای رئیسی توانست رئیس‌جمهور شود، در چنین شرایطی آقای رئیسی یکسری شعارهای غیرعملیاتی را مطرح کرد.
وی با بیان اینکه آقای رئیسی هیچ شعار گفتمانی را مطرح نکرد، افزود: آقای رئیسی مثل آقای احمدی‌نژاد چون گفتمان ایجابی نداشت به گفتمان سلبی روی آورد که همان نقد دولت‌های قبل بود، به همین دلیل او ناگزیر شد یکسری حرف‌های کلی و روبنایی مثل برقراری عدالت و بهبود وضعیت اقتصادی بزند، مثلا گفت «دولت قبل نتوانست یک میلیون مسکن در سال بسازد اما من می‌توانم» یا از برنامه اقتصادی ۷ هزار صفحه‌ای سخن به میان آورد در حالیکه ۱۱ ماه گذشت و حتی ۷ صفحه از این برنامه نیز منتشر نشد.مهاجری بیان کرد: یک سال از انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ گذشت و روز حساب برای دولت آقای رئیسی فرارسیده است. جامعه‌ای که پای صندوق رأی حاضر می‌شود بعد از مدتی می‌خواهد نتایج تغییرات در فرایند اجرایی کشور را ببیند. آقای رئیسی با ۱۸ میلیون رأی رئیس‌جمهور شد آن هم در انتخاباتی که ۴۸ درصد مردم پای صندوق‌های رأی آمدند بنابراین قشر متوقع از آقای رئیسی خیلی گسترده نیستند.وی با بیان اینکه آقای رئیسی در ناکامی و عدم موفقیت دولتش خیلی نیازی به پاسخگویی ندارد، افزود: ۵۲ درصدی که در انتخابات شرکت نکردند اصلا مطالبه‌ای از آقای رئیسی ندارند چون به شعارهای آقای رئیسی رأی ندادند که حالا از او توقع کنند. او در واقع تنها باید به همان ۱۸ میلیون نفری که به او رأی دادند جواب دهد که کسر بزرگی از آن ۱۸ میلیون نفر نیز آرای ایدئولوژیک دادند بنابراین تجربه نشان می‌دهد این قشر از جامعه که به مسائل ایدئولوژیک نگاه می‌کند، ضعف‌ها و کاستی‌ها را کوچک یا توجیه می‌کند.
گفتنی اینکه احتمالا یک سال اول دولت ابراهیم رئیسی، بیشتر از یک سال اول هر دولت دیگری، شاهد اعتراضات مسالمت‌آمیز اقشار مختلف بوده است. بیشتر از همه معلمان در شهرهای مختلف دست به اعتراض زدند. همچنین بسیاری گروه‌های دیگر، از کارمندان قوه قضائیه تا پرستاران و کارمندان ثبت احوال و بازنشستگان نیز از افرادی بودند که به خاطر وضعیت معیشتی، افزایش دستمزدها دست به اعتراض ‌زدند. ابراهیم رئیسی قرار بود در یک سال یک میلیون واحد مسکن به مردم تحویل دهد.