می‌توان با سنجه آماری هم به این موضوع تلخ نگاه کرد. آمارهایی هولناک که در طول ۱۰سال اخیر از زبان مسئولان و کارشناسان و فعالان محیط زیست عنوان شده و به نظر می‌رسد آن طور که باید، موثر واقع نشده است. این که بدانیم با تداوم روند کنونی تنها ۵۰ سال با خداحافظی از جنگل‌های شمال ایران فاصله داریم. به این معنا که نیم‌قرن دیگر اثری از پهنه سبز خطه شمال نخواهد بود. به عنوان نمونه هفته اول آذر امسال هفته سخت و سوزانی برای جنگل‌های هیرکانی شمال ایران بود و تنها طی هشت روز ابتدایی آذرماه ۲۷ فقره حریق در جنگل‌های شمال کشور رخ داده است و۴۰ هکتار از حجم این جنگل‌ها دود شده است. تلخ ماجرا این که عموما ما در پاییز در انتشار چنین حریق‌هایی هستیم اما همچنان در برابر این اتفاق مستاصلیم. دراین میان آمارهای رسمی‌موجود نشان می‌دهد بیش از ۹۰ درصد از حریق جنگل‌ها در ایران عوامل انسانی عنوان شده است. بخشی از این دلایل تعمدی است، چه به واسطه تصرف زمین یا خصومت‌های شخصی! و بخش قابل توجهی از آن ناشی از ناآگاهی عمومی‌و بی‌احتیاطی است. کیادلیری کارشناس محیط زیست می‌گوید: «زمان آتش‌سوزی در شمال کشور، فصل پاییز است. در برخی مواقع حریق به صورت طبیعی اتفاق می‌افتد و گاه به دلیل این که مواد قابل اشتعال در طبیعت فراوان است، عوامل انسانی علت آتش‌سوزی شناسایی می‌شود. سازمان جنگل‌ها در ۹۰ درصد مواقع منشاء انسانی را علت آتش سوزی‌ها اعلام می‌کند که این مساله قابل قبول نیست و اگر هم این آمار درست باشد نشان دهنده کم‌‍‌کاری این سازمان در زمینه فرهنگسازی است.» نگرانی‌های دیگری هم در این میان وجود دارد. آن طور که رئیس دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه علوم تحقیقات می‌گوید: « نکته قابل اهمیت در امسال این است که شدت و وسعت آتش سوزی‌ها تغییر کرده و این موضوع بسیار نگران کننده‌ای است.» چه دخالت‌های انسانی در حریق جنگل‌ها موثر باشد و چه تغییرات اقلیمی‌و تداوم خشکسالی‌ها دلیلی بر سیاه بختی درختان شمال ایران باشد، می‌دانیم با تداوم این رویه جنگل‌های شمال ایران به خاطره‌ای دور برای جامعه ایرانی بدل خواهد شد.